به گزارش خبرنگار مهر، دلم پر مى زند امشب براى حضرت باقر، که گویم شرحى از وصف و ثناى حضرت باقر، ندیده دیده گیتى به علم و دانش و تقوا، کسى را برتر و اعلم به جاى حضرت باقر(ع).
السلام علیک یا محمد بن علی، ایها الامام الباقر، یابن رسول الله، ای ستاره درخشان آسمان ولایت و امامت، ای پنجمین خورشید، سر میگذارم روی زانو و اشکهایم را به سوی تو روانه میسازم.
امشب درون سینهام غوغایی بپاست، دلم از غربت شهر مدینه، از عطر تربتهای آذین گشته با اشک گرفته است.
میخواهم برایت مرثیه بخوانم از کهکشانهایی که امشب در عزای تو داغدارند و از دلهایی که به تاریکی شب پناه بردهاند و از غم پر کشیدند و خود را به آتش ناله میسپارنند و میسوزند.
امشب هوای بقیع دارم، هوای غریبانه غربت، امشب در نبود تو زمین و زمان اشک ریزاناند.
امشب اندوهی غریب وجودم را فرا گرفته است، گویی شام غریبان است و من، غریبانه در نگاه خیمهها، آب میشوم.
مولاجان، ای گلشن دین، ای نور دیده زهرا وای شکافنده هسته علوم! چقدر سخت است، یادآوری رنجهایت، از مدینه تا کربلا، از کربلا تا مدینه!
آه! از مردمانی که طاقت شکوهمندیات را نداشتند و به آفتاب جمالت، رشک میبردند.
اگر وجود پر بار تو نبود، سیاهی دل نامردان، آسمان اسلام را میپوشاند و گلستان شریعت نبوی(ص)، کویری خشک میشد.
مولاجان! اگر جویبار دانش تو نبود، جهل و خرافات، بر گستره سبز قلبها ریشه میدوانید.
تو بودی، که طمع شیرین حقیقت شیعی را، به مردم چشاندی و از آبشار انوار الهیِ علومت، دلهای مصفّا، به آفتاب رسیدند.
تو بودی، مولاجان! که سقای تشنگان معرفت شدی و از راستی و درستی سیرابشان کردی.
راستی و درستی که سرچشمه از اهل بیت گرفته و خورشید وار بر وجودمان میتابد.
مولای من، ای باقر علوم آسمانی، ای حجت خداوند، کاش، پرندهای بودم و بر مزار غربت و تنهاییتان پر میکشیدم.
مولا جان! امشب دل شکسته ما را، به عنایتی بنواز و ما را از معرف ولاییات سیراب کن.
مولا جان! به آستان کرم تو چشم دوختهایم و به دستان پر مهرت توسل کردهایم، دست ما را بگیر و از این گرداب دنیا پرستی برهان.
الهام حلاجیان
نظر شما