اشک‌های علیرضا مهمدی پس از کسب مدال نقره جهان

قبل از داوران، خودش با اون کشتی که گرفت سر خودش رو برید! زورش، تکنیکش و تجربه فینال المپیکش برتریهای مهمی بود که با بدترین شیوه و عملکرد،از هیچ کدامشان،بجا و بدرستی استفاده نکرد. داوران را هم خودش با اون عملکرد مزخرفش، به جان خودش انداخت.وقت اول تا ۵-۶ امتیاز جا داشت بگیره که تو حداقلها درجا زد.وقت دوم رو هم که منفعل و معکوس!از۴امتیاز حریف:۳امتیاز رو خودش، و۱ امتیاز رو فقط داوران به حریف دادند.حریف هیچ امتیازی رو خودش نتونست بگیره.

برو پسر رویِ ذهنیت و شخصیتت، خیلی خیلی و خیلی بیشتر از جنبه های فنی و قدرت بدنیت کار کن.روی درست و بی نقص انجام دادن بار انداز و سالتو بار انداز(بخصوص)بیشتر کار کن.چرا که همین دو تا شاه کلیدها رو اگر بطور متواتر و پیوسته در فرصت«اخطاری که به حریف داده میشه»در خاک بدرستی ازشون ۴ تا ۲ امتازهای متوالی بگیری.کشتی رو با امتیاز عالی،در همون ۳ دقیقه‌ی اول میتونی تمام کنی(و نفس و توانت رو برای کشتی‌های بعدی در همون تورنومنت، حفظ و آماده نگهداری).